Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

SEPTEMBER

  September  Wanneer wij, (het volledige stoksjok team) moedig op pad gaan, een klein beetje regen trotserend, hebben wij het helemaal naar ons zin op de heide. Wat is het weer genieten met een grote G. Dit nodigt uit tot het maken van mooie plaatjes van de in het oog vallende, eerste paddenstoelen in deze aanloop naar de herfst. Na de eerste loopronde, rusten wij altijd even uit bij ‘Tante Jans’ het half vergane en bijna gesloopte dierbare bankje doet nog prima dienst als uitrust plek voor deze twee ijverige stoksjokkers van Nederland. We puffen even uit en bekijken de geschoten plaatjes, maar genieten vooral van de rust en stilte op dit vroege tijdstip.   FOUT! Helemaal FOUT.  Achter ons ligt een stuk uitgestrekte heide dat zich in al haar kleurenpracht toont, alleen daar al wordt je stil. Plotseling horen wij, uit het niets, flarden van heel druk gepraat. Wij kijken elkaar aan en hebben zoiets van ‘moet dat nou zo nodig?’ weg serene rust, weg stilte. Wanneer wij ons omdraaien om een
Recente posts

Carpe Diem

                                 Daar zit ik dan achter mijn pc, met voor mij een hele witte pagina. Het voelt alsof ik voor een wit doek zit met al mijn schilderspullen naast mij, niet wetende waar te beginnen. Ik wil zo graag schrijven over wat er allemaal rondom mij gebeurd, maar de afgelopen weken waren meer dan hectisch. Wat kan er veel gebeuren in korte tijd. Ik neem u even mee op mijn pad en begin bij de dag alweer een aantal weken geleden dat ik met een lieve vriendin naar een voor haar niet zo’n leuke afspraak moest. ‘Jos, ga je met mij mee, ik wordt van jou zo rustig en rij jij dan?’ Ja tuurlijk doe ik dat. Zo komt het dat wij op een vroege zonnige ochtend, ruim op tijd, wegrijden van haar huis, richting afspraak. Zij bloednerveus en ik de kalmte zelf. Tommie staat op het dashboard dus wat kan ons gebeuren? Toch bemerk ik dat wij een aantal keren door Tom gestuurd worden waarbij ik het gevoel krijg dat wij hier al eerder langs gereden zijn en dat terwijl ik het ding van tevor

Avifauna of seniorenflat ?

                                                                  Het mensdom ten voeten uit. Met kromme tenen stap ik vanochtend klokslag 6.40 uur mijn bed uit. Ik loop met mijn IPhone in de aanslag mijn bescheiden balkonnetje op. Het is mijn uitslaap zaterdag, deze wordt voor de zoveelste keer wreed verstoord  door het aanhoudende gekras van een stuk of 30à kraaien, kauwen, eksters, en ander gespuis dat veel herrie maakt. Ik maak er maar weer het zoveelste filmpje van voor het dossier, trek mijn slippers uit en klepper voor de zoveelste keer om het gespuis weg te jagen. Ik weet dat het niet aan het dierenrijk ligt, maar aan het mensdom, met de nadruk op de laatste lettergreep. Zij vinden vogels voeren echt nodig in deze hitte en doen dat ijverig elke ochtend. Er worden ook nog eens bakken water bij neer  gezet, want de arme beestjes zullen wel dorstig zijn. En zo kunnen ze ook leuk badderen. Op dit moment staan er vier zwembadjes in de tuin voor de vogels, waarvan een schuin onder mi

VERSTILLING

Het wonderschone boek 'Verstilling' van auteur José Bosma en fotograaf Otto Jelsma staat in het Amsterdams Dagblad! .       Door  Redactie  op Vrijdag 15 juli 2022, 14:20 uur    bosma ,  verstilling ,  jelsma     Regionaal Bron:  HT-C Communicatie AMSTERDAM - De auteur van het rakende boek ‘Leven vanuit verzet’ en het vermakelijke kinderboek ‘De Barones von Habeniks’, komt opnieuw met een verrassing. En wat voor een: een werkelijk prachtig fotoboek waarvoor zij een samenwerking aanging met fotograaf Otto Jelsma. ‘Verstilling’ is vanaf 10 juli overal te bestellen. Dit nieuwe avontuur van de veelzijdige José Bosma, ontstond feitelijk doordat Bosma onder de indruk was van de foto’s die Jelsma (53) met regelmaat op social media toonde. Bij de bijzondere beelden die Jelsma wist vast te leggen, kwamen er spontaan woorden bij haar op. Toen zij de stoute schoenen aantrok en enkele van deze teksten opstuurde naar de fotograaf die haar zo wist te raken met zijn mooie sfeerbeelden, was

Feest...

Feest… Afgelopen zaterdag was het feest. De boekpresentatie van collega schrijfster en vriendin Carlita van Rossum was eindelijk een feit.Door alle gedoe met corona, werd alles al een aantal keren uitgesteld, maar zaterdag was het dan zover.  Ik was uitgenodigd om de aankondiging te doen en voelde me zeer vereerd. Niet alleen met deze taak, maar ook om haar bij te staan vanwege alle zenuwen die zo’n presentatie teweeg brengt en om Carlita te steunen haar ZEN te bewaren. Ik moet zeggen dat spreken voor een flink aantal mensen mij geen angst in boezemt, maar speechen voor mij ook geen dagelijkse kost is en ook ik een gezonde spanning voelde toen ik achter de microfoon plaatsnam.  Ik perste de eerste zinnen voor mijn gevoel hakkelend mijn stembanden uit, maar daarna liep het gesmeerd en kon ik met veel welgemeend genoegen mijn lieve collega een pluim op haar hoed geven voor haar schrijfwerk en zeker voor haar laatste dichtbundel, waar het gevoel haar de diepte in liet gaan die de lezer ze

ongewenst bezoek

                                  Hoog bezoek. Op een zonnige dag een aantal weken terug, zie ik wanneer ik op mijn bescheiden balkonnetje van het ochtend zonnetje sta te genieten en mijn rek en strekoefeningen doe, tot mijn grote verbazing opeens twee wespen af en aanvliegen. Zij scheren over mijn hoofd richting het plafonnetje en kruipen de ruimte in van het kleine muurtje in een richel tussen het hout en het beton. Ik sla hier echter niet zoveel acht op, ‘leven en laten leven’ is mijn motto en ga gewoon doen wat ik moet doen. Na ongeveer een week, zijn het opeens zomaar vier, vijf ,zes van die geel gestreepte beestjes. Dan begint het een beetje tot mij door te dringen, dat dit wel eens het begin zou kunnen zijn van een nest. Ik heb ooit eens een grote wesp zien knagen aan een houten terrastafel en stukjes hout tot pulp zien vermalen met zijn kaken, vernuftig bouwmateriaal voor een nest, dus ik begin op mijn hoede te raken voor wat er op mijn loggia aan de gang is. Dagelijks probeer

Deel twee .. voorlezen op school.

Deel twee voorlezen op school Wanneer Annemieke en ik het schoolgebouw betreden en de steile trap beklimmen, komen we in het lokaal waar haar dochter lesgeeft. Door het raam van de deur zie ik zo’n 30 gespannen kindersnoetjes, vol verwachting op wat komen gaat. Zij krijgen natuurlijk niet elke dag een schrijfster op bezoek die hen gaat voorlezen en iets komt vertellen over haar leuke prentenboek. De kinderen zitten allemaal in een grote kring en wanneer ik de deur openzwaai en het lokaal binnenstap, voel ik mij net Sinterklaas. Natuurlijk wordt de juf als eerste hartelijk begroet, door haar moeder en door mij. Stevige knuffels. Dan mag ik op een grote stoel gaan zitten en is de cirkel rond. Ik stel me netjes voor en meteen schieten er al een paar vingers de lucht in. ‘Jaaah de kinderen hebben een heleboel vragen bedacht en willen daar natuurlijk antwoordt op’ zegt Juf Manon. ‘Zal ik eerst iets voorlezen uit het boek en er iets over vertellen?’ stel ik voor en dat vinden ze prima. Ik zi