In de dichtmodus, een gouwe ouwe.

Voetbal

Afgewezen, afgedankt

Ben ik in de goot beland

Na een zwaar en werkzaam leven

hebben ze mij opgegeven.

Vele trappen heb ik doorstaan

Daarna werd ik afgedaan

Met het grofvuil meegegeven

Wat heb ik die elf misdaan?

Jaren heb ik ze gediend

Als een hele trouwe vriend

Was loyaal mijn hele leven

Toch hebben zij mij opgegeven

Ik geef toe ik ben wat ouder

Had behoefte aan een schouder

Maar helaas die kreeg ik niet

Tot mijn grote ongenoegen

Kregen zij wel wat zij vroegen.

Misschien ben ik een beetje mal

Maar ben wel een wijze bal

menig wedstrijd meegemaakt

vele doelpunten geraakt

nu ben ik dus afgeschreven

Want zo gaat dat in het leven

Voor deze bal valt het gordijn

Dat doet best een beetje pijn.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Feest...

Feest… Afgelopen zaterdag was het feest. De boekpresentatie van collega schrijfster en vriendin Carlita van Rossum was eindelijk een feit.Door alle gedoe met corona, werd alles al een aantal keren uitgesteld, maar zaterdag was het dan zover. Ik was uitgenodigd om de aankondiging te doen en voelde me zeer vereerd. Niet alleen met deze taak, maar ook om haar bij te staan vanwege alle zenuwen die zo’n presentatie teweeg brengt en om Carlita te steunen haar ZEN te bewaren. Ik moet zeggen dat spreken voor een flink aantal mensen mij geen angst in boezemt, maar speechen voor mij ook geen dagelijkse kost is en ook ik een gezonde spanning voelde toen ik achter de microfoon plaatsnam. Ik perste de eerste zinnen voor mijn gevoel hakkelend mijn stembanden uit, maar daarna liep het gesmeerd en kon ik met veel welgemeend genoegen mijn lieve collega een pluim op haar hoed geven voor haar schrijfwerk en zeker voor haar laatste dichtbundel, waar het gevoel haar de diepte in liet gaan die de...

Meer lezen

SEPTEMBER

September Wanneer wij, (het volledige stoksjok team) moedig op pad gaan, een klein beetje regen trotserend, hebben wij het helemaal naar ons zin op de heide. Wat is het weer genieten met een grote G. Dit nodigt uit tot het maken van mooie plaatjes van de in het oog vallende, eerste paddenstoelen in deze aanloop naar de herfst. Na de eerste loopronde, rusten wij altijd even uit bij ‘Tante Jans’ het half vergane en bijna gesloopte dierbare bankje doet nog prima dienst als uitrust plek voor deze twee ijverige stoksjokkers van Nederland. We puffen even uit en bekijken de geschoten plaatjes, maar genieten vooral van de rust en stilte op dit vroege tijdstip. FOUT! Helemaal FOUT. Achter ons ligt een stuk uitgestrekte heide dat zich in al haar kleurenpracht toont, alleen daar al wordt je stil. Plotseling horen wij, uit het niets, flarden van heel druk gepraat. Wij kijken elkaar aan en hebben zoiets van ‘moet dat nou zo nodig?’ weg serene rust, weg stilte. Wanneer wij o...

Meer lezen

Carpe Diem

Daar zit ik dan achter mijn pc, met voor mij een hele witte pagina. Het voelt alsof ik voor een wit doek zit met al mijn schilderspullen naast mij, niet wetende waar te beginnen. Ik wil zo graag schrijven over wat er allemaal rondom mij gebeurd, maar de afgelopen weken waren meer dan hectisch. Wat kan er veel gebeuren in korte tijd. Ik neem u even mee op mijn pad en begin bij de dag alweer een aantal weken geleden dat ik met een lieve vriendin naar een voor haar niet zo’n leuke afspraak moest. ‘Jos, ga je met mij mee, ik wordt van jou zo rustig en rij jij dan?’ Ja tuurlijk doe ik dat. Zo komt het dat wij op een vroege zonnige ochtend, ruim op tijd, wegrijden van haar huis, richting afspraak. Zij bloednerveus en ik de kalmte zelf. Tommie staat op het dashboard dus wat kan ons gebeuren? Toch bemerk ik dat wij een aantal keren door Tom gestuurd worden waarbij ik het gevoel ...

Meer lezen

Josephientje 2022

Zoeken in deze blog