Wat een week

Vannacht was het weer raak. Klokslag 5.00 uur zit ik klaarwakker rechtop in mijn bed. Uitgeslapen?! Ik kijk in het rond, het is nog donker buiten, ik zie het vanzelf licht worden en dat doe ik al een aantal dagen. Volgens mij hebben ze in de kosmos geen wekkers en ik heb toch echt de wekker van mijn telefoon niet gezet. Meestal wordt ik op mijn ingebouwde wekker wakker op het tijdstip dat ik wakker moet worden. Maar afgelopen week nam men een loopje met mij. Tot drie keer aan toe! Klokslag 5.00 uur. Uitgeslapen klaarwakker, pittige tijden. Nu heb ik een aantal weken van noeste arbeid achter de rug, dit in verband met een nieuw, nog uit te komen project, dus ik heb mijn slaap hard nodig. Maar neen, dachten mijn spirits kennelijk. De ochtendstond heeft goud in de mond, maar ik was niet amused. En werd na de derde keer zelfs wat toornig. Vanochtend spande de kroon. Twee minuten voor vijf was het reveille geblazen. Ik kon het nog wat rekken door op mijn eifoon vreesboek te gaan bekijken en wat korte filmpjes. Meestal bekijk ik dan ook even wie mij geliked heeft en ben ik meestal een uurtje zoet met het ding, om vervolgens toch maar mijn gelakte onderdanen uit bed te slingeren, warme sokken aan de voetjes en dan toch maar stappen te ondernemen naar mijn bureau, alwaar mijn grote computer op mij wacht om weer aangesloten te worden en mee te kunnen draaien. Vanochtend zag ik het langzaam licht worden en redde ik het tot 7.00 uur. Ik had de avond daarvoor niet zo veel gegeten en had best een gevoel van behoorlijke trek in een stevig ontbijt. Ik kan altijd kiezen uit tenminste drie dingen die hier op de menukaart staan. Maar vandaag, zondag dus, werd het een zondags ontbijt. Twee zachtgekookte eitjes op de onderkanten van twee warm afgebakken petit pain van ‘Deli France.’ Voor minder ga ik niet. Lekker met een lik ongezouten roomboter van een degelijke kwaliteit en een lepeltje vruchtenjam zonder suiker van de bio winkel op de bovenkant en op de andere  bovenkant een dikke plak ‘Old Amsterdam’ een oude kaas die niet te versmaden is. Daar serveer ik een Frans koffietje bij in een glaasje uit de Nespresso machine van meneer ‘What else.’ Je kunt mij niet gelukkiger maken dan dit goede begin van een verrukkelijke zondag. Hiermee ben ik helemaal in mijn nopjes. Als ik er bij wijze van dessert nog twee gekoelde mandarijntjes achteraan mag verorberen, dan kan mijn zondag niet meer stuk. Het ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag. Daar moet je motortje op gaan draaien!

Behalve die van mij vandaag. Na dit copieuze ontbijt en nog wat langer, achter of voor mijn scherm, net hoe u het benoemen wilt besef ik, dat het toch wel erg vroeg was vanochtend. Daar ga ik nu dus de wrange vruchten van plukken. Ik merk opeens dat ik best nog wel moe ben, veel meer moe als dat ik zelf had kunnen bedenken. Ik neem dan ook een heel wijs besluit, schommel naar mijn hotelaccommodatie, laat mij zittend op mijn topdekmatras achterovervallen om mij onder mijn delicate dons te waarborgen van een wel zeer geriefelijk plekje. Zo dankbaar voel ik me ineens. Met mijn gezicht tussen het welriekende schone beddengoed, draai ik me deze zondag nog eens om, met een tevreden gevoel en een goed gevulde buik, om mij vervolgens in ‘Morpheus’ armen te storten, die mij meeneemt naar de plek van de gelukzalige slapers. Ik word om 11.00 wakker, klaarwakker. 

Hebben jullie allemaal ook zo’n goed begin van deze bijzondere eerste dag van de nieuwe maand Mei gehad?  Allemaal heel veel geluk deze Meimaand.

Was getekend J©sephientje. 1-5-2022